به ماه بوسه میزنم
به کوه تکیه میکنم.
…
که هر شب، فرم دستاتو به آغوشم بدهکارم
تکرار کشتار دهه شصت در پیش است. زمان ارزش‌گذاری و ارزش پذیری است. در زمانی که همنوعانمان را به مسلخ میکشند، همچنانکه سالهاست اینچنین میکردند، سکوت روا نیست.
سرمایه برای گریز از بحران نیاز به قربانی دارد، همچنانکه در تاریخ، مذهب نیاز به قربانی داشت و برای پروار کردن آن قربانی کردن نیازی حیاتی بوده و است و همچنانکه سرمایه نیازمند مذهب است
باید که به پا خیزیم. به پاسداشت انسانیت، حق زیستن، حق بودن و حق مردن
سکوت ما ، ما را در کنار این تاریک پرستان زندگی کش قرار خواهد داد. بهانه‌ای نیست. ، هیچگونه بهانه‌ای نیست. حتی امکان توجیح آن نیست. به پا خیزید، بودن و هستی خویش را برخ جهانیان کشید، نشان دهید که ما هستیم، انسانیت هست، نشان دهید که هنوز وجدان هایی آگاه و زنده در این جهان مصرفی سرمایه وجود دارد که به انسانیت و هستی آن اهمیت میدهد. درنگ نکنید، به انتظار معجزه نباشید، تمامی آینده ما در دستان ماست، مایی که هویت خویش را از جلادان و بازجویان هستی خویش بدست آورده ایم.
سکوت را پیشه نکنید، به پا خیزید، نگذراید شرمگین تاریخ انسانیت باشیم. نگذارید شرمگین تکرار تاریخ باشیم.
چه خبر اعدام هفتاد نفر در مشهد درست باشد یا نباشد . حتی اگر یکنفر اعدام شده باشد ما مسئولیم.
سخن از هم گروهی یا هم نظری نیست، بلکه سخن دفاع از حق زیستن و حق آزادی بیان و نظر است، حتی
اگر با من نوعی هم نظر نباشد.
زنده باد انسانیت
زنده باد سوسیالیسم
روشنی
ارسال به بالاترین:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر